7 Ocak 2012 Cumartesi

Birde böyle işte...

 Kötü bir şey yaşadığında, üzüldüğünde, korktuğunda iki şansın var. Ya  sineceksin bir kenara, yaşadıklarını yok sayacaksın ya da tam karşısına geçip gözlerinin içine bakarak yüzleşeceksin onunla.Her iki durumda da çektiğin acı,kırgınlık endişe geçmeyecek aslında ama; birinde çakıl taşı gibi cebinde taşıyacaksın, diğerinde ayağına zincirli bir kaya parçası olarak kalacak. Çünkü hiç bir şey geçmez, kalır. Kimse bilmese de sen bilirsin.Hepimizin hayatı silgisi olmayan  bir kalemin yazdıklarıdır.En fazla üstünü çizebilirsin ya da sayfayı çevirebilirsin.Ama yeni bir sayfa açmak üstü çizili sayfayı temizlemez.Asla sıfırlayamazsın. Kendimizi kandırmayalım.